Odszukaj swoją "Przypominajkę".

"Tylko spokój nas uratuje!" - ma w zwyczaju mawiać pewna Pani, którą widuję od czasu do czasu. Zastanawiałam się niejednokrotnie skąd brać ten spokój, gdy dookoła coś się komplikuje, a my nie widzimy rozwiązania...? Emocje szaleją, reakcje są szybsze niż myśli, a zaistniałe sytuacje wydają się pogarszać zamiast polepszać stan rzeczy.

Przeczytałam niedawno taką myśl: "Ćwicz swój umysł tak, by nawet szalejący sztorm wokół Ciebie nie zakłócił Twojego wewnętrznego spokoju..."

Fantastyczna wizja i idealny wydawałoby się stan w sytuacjach kryzysowych.

Tak, umysł może być taką "przypominajką" spokoju tzw. "uziemieniem" i sposobem opanowania emocji, jednak ja czuję, że nie tylko umysł jest tu istotny.

Szukam przede wszystkim ukojenia w Sercu....

Ono ma moc ochrony i emanowania parasolem spokoju, potrafi emanować miłością, jeżeli nie cały czas, to w momentach, gdy zwrócimy swoją świadomość ku Niemu. Jest w samym centrum naszej Istoty... Staje się przestrzenią, do której zwracamy się, gdy chcemy ochrony. Ochrony przed niechcianymi emocjami, ochrony przed niesprzyjającymi nam osobami czy też dopadającymi nas negatywnymi myślami.

W nas jest ta Siła, która kryje się w naszym wnętrzu utrzymując w nas naszą osobistą Ostoję. Gdy tylko zwrócimy się ku temu w odpowiednim momencie, wówczas pali dookoła to, co nam nie sprzyja, to, co nam burzy i niszczy idealny stan rzeczy.

Przeczytaj proszę poniższy tekst z uwagą i skupieniem. Powoli czytając podążaj za wskazówkami.

Wyobraź sobie swoją świadomość kierującą się do serca... skieruj uwagę do tej świętej przestrzeni, zobacz, co kryje Twoje serce i jak wygląda...jak bije miłością do Ciebie, do Ziemi, do Słońca, do Nieba, do innych.... ŻYJE..
Zauważ jak MOCNO bije, jak żywe są Jego kolory, płomienie, jak intensywne i wspaniałe są emanujące z Niego energie. Zajrzyj w Nie głęboko i poczuj co w Nim drzemie..
Ogrzej się w Jego cieple... Otocz się Jego spokojem...

Zanurz się w tej istocie Serca. I emanuj ukrytym w nim pięknie, tą miłością, która naturalnie tworzy parasol ochronny. Zauważ jak serce łączy się ze Źródłem - jakkolwiek sobie Je wyobrażasz, poczuj więź Serca ze Źródłem - Matką Ziemią, Słońcem, Kosmosem... Cokolwiek poczujesz za właściwe
w danej chwili...Czerp ze Źródła, z Bezwarunkowej Miłości, by wzmocnić swoje wnętrze, by poczuć Jego wsparcie i wspaniały zastrzyk energii miłości, akceptacji, spokoju. Tu powstaje Twoja osobista oaza... Pojawia się wewnętrzna ostoja... Ty jesteś OSTOJĄ... Ty jesteś SPOKOJEM.

A teraz pomyśl o symbolu, o słowie, o przedmiocie bądź osobie, która przypomina Ci o tym stanie oazy lub kojarzy Ci się z TYM STANEM OSTOI, który właśnie czujesz.... Jaki ma kształt...? Jaki kolor..? Jeżeli to słowo, to jak ono brzmi..?


Już wiesz, co przypomina Ci stan OSTOI i WEWNĘTRZNEJ MOCY SERCA..?


To jest właśnie "Przypominajka" - bodziec powrotu do Źródła w sytuacji, gdy emocje zaczynają brać nad nami kontrolę...

Trzymaj blisko siebie "Przypominajkę", miej ją w pamięci, by móc korzystać z niej przy każdej nadarzającej się okazji wejścia w przestrzeń serca, ponieważ gdy osiągamy spokój w taki sposób połączenia, możemy zacząć działać i reagować z poziomu Serca..


Im częściej tak robimy, tym łatwiej jest nam to uczynić w sytuacjach strategicznych tzw "sztormu wokół nas". Wówczas zwrócenie się do MOCY SERCA, Siły Jego miłości i wsparcia jest tylko chwilką refleksji i zapaleniem bodźca (PRZYPOMINAJKI), by skierować naszą uwagę na Poziom Serca.

I teraz ze spokojem wewnętrznym zgodzę się, że do użycia "przypominajki" przydaje się UMYSŁ, którego ważnym zadaniem jest PRZYPOMNIEĆ o naszym symbolu zwrócenia się do Wewnętrznej Ostoi i naszej MOCY SERCA.

Zatem "Ćwicz swój umysł tak, by nawet szalejący sztorm wokół Ciebie nie zakłócił Twojego wewnętrznego spokoju..."



Moją "przypominajką" jest PŁOMIEŃ.






A co jest Twoją "przypominajką"? 



Komentarze

Prześlij komentarz

Najchętniej czytane

Obraz
"NARASTI"  Magiczne sytuacje i znaki pojawiają się wciąż wokół mnie. Uczę się odczytywać i zrozumieć ich przesłanie. To jest jak nieustanna podróż, fascynująca przygoda i poznawanie siebie. Wiele rzeczy układa się w pięknie pasujące do siebie kawałki puzzli, ale dopiero z perspektywy minionego czasu. Zdarzyło mi się kilka razy w życiu obudzić ze snu wypowiadając jakieś słowo na głos. Zawsze było ono obcojęzycznego pochodzenia. Trzy dni temu podczas pobudki wyszeptałam kilka razy „narasti..narasti..” .  Byłam w podróży, więc nie bardzo mogłam wgłębiać się w znaczenie tego słowa, ale wróciło do mnie wczoraj wieczorem. Tak po prostu przypomniałam sobie o nim – zapewne dusza szeptała do uszka: "Narasti…”. Słowo pochodzi z języka chorwackiego i oznacza „ROSNĄĆ”. Późnym wieczorem po sprawdzeniu znaczenia wyszeptanego słowa, pojawiają się na zegarze cztery jedynki  11:11. Czuję całą sobą, że zaczyna się.. Rosnę..Zmieniam się… Czuję jak chcę się wydostać s
Chcę czytać dalej »
Obraz
JAK ODCZUWAM I DOCENIAM PRZYJAŹŃ. Do napisania o przyjaźni zainspirowały mnie dwa odmienne uczucia, które pojawiły się u mnie praktycznie równocześnie. Jedno to WDZIĘCZNOŚĆ za moich przyjaciół i bliskich znajomych, którą zaczęłam mocno odczuwać. Drugie to SMUTEK, który pojawił się podczas obserwacji nawiązywania nowych przyjaźni przez moją córkę i związane z tym komplikacje, których doświadcza. Te trudne początki i nauka wchodzenia w tak intymne relacje jak przyjaźń przypomniały mi, jaką drogę każdy z nas przeszedł zanim natrafił na właściwych ludzi i zaufał im ze wzajemnością.  Zauważyłam, jaką jestem szczęściarą, że często trafiam na tych cudownych i właściwych. Przyjaźń jest skarbem równie wielkim jak miłość. Czuję, że przyjaźń jest jedną z gałęzi miłości i jej silnie integralną częścią. Pod prawdziwą przyjaźnią kryje się miłość, nawet jeżeli nigdy o tym głośno nie mówimy. Prawdziwa przyjaźń to MIŁOŚĆ. Nie może być inaczej. Uwielbiam moich przyjaciół. Są dla mnie
Chcę czytać dalej »
CHWILE NIEOPISANEGO SZCZĘŚCIA Tak.. zdarzają mi się momenty, w których nie wiem jak coś opisać lub opowiedzieć…. To są chwile, gdy brakuje słów, by przekazać wyjątkowość wydarzenia. Po prostu pragnę wtedy BYĆ.. napajam się nieograniczonym poczuciem szczęścia i radości. W takich momentach moje serce dosłownie drży, skacze z radości i już wtedy czuję, co kryje się pod stwierdzeniem „jakby serce miało wyskoczyć z piersi”. Coraz częściej doświadczam chwil nieopisanej radości z wydawałoby się małych, nieistotnych rzeczy. Wczoraj miałam jeden z takich momentów. Wyszłam na balkon i poczułam ogromną wdzięczność, że jestem w tym miejscu, w którym jestem. Jestem zdrowa, szczęśliwa, mam dach nad głową, mieszkam z osobami, które kocham, z którymi chcę być, które rozświetlają moje życie, rozwijam swoje pasje, spełniam się jako matka, partnerka i przyjaciółka. Jestem szczęśliwa. Mam wszystko.  Świeciło na mnie cudowne, ciepłe słońce i poczułam, że po prostu JESTEM. Stanęłam w promieni
Chcę czytać dalej »
Zacznij od siebie! Za dużo jest nieszczęścia i bólu wokół nas i na świecie. W tej przestrzeni jednak nie o tym będę pisać. Moje serce do pełni szczęścia pragnie więcej przestrzeni na świecie, w której czułoby się kochane i bezpieczne. Jeżeli tego chcę, to ZACZYNAM OD SIEBIE i kreuję to szczęście i spokój. Skupiamy się na negatywach zamiast spojrzeć od innej strony problemu czy sytuacji. Wydaje się łatwiejszym rozwiązaniem narzekanie i pochopne ocenianie, niż zatrzymanie się i spojrzenie z boku na całość zaistniałej sytuacji. Nie pozwól dziś na takie negatywne myśli. Najbliższe dni dają potencjał stworzenia wokół Ciebie dobra, miłości, spokoju i szczęścia. Mocno w to wierzę. Dusza wie… i podpowiada wciąż i na nowo… Na początku jej szept jest bardzo cichy, ale z czasem, gdy dodasz sobie odwagi i pozwolisz sobie usłyszeć, Jej przekaz z dnia na dzień stanie się klarowny  i jasny. Dziś od rana moją świadomość otaczają wczorajsze wskazówki od mojej Duszy: "Tu i
Chcę czytać dalej »
Obraz
CO ROBIĆ, BY DAĆ PONIEŚĆ SIĘ MARZENIOM? Dlaczego, gdy czytasz przemyślenia, wywody czy też wnioski innych o oczywistych wartościach, to potrafisz przytaknąć w głębi duszy i powiedzieć : „hmm…ma rację”.... Gdy jednak szczerze przyjrzysz się sobie z uwagą- to czy robisz i postępujesz w taki sposób, który podziwiasz u innych? Ja wielokrotnie łapałam się na tym, że zachwycałam się czymś, ale nie czułam się na tyle silna czy też gotowa, by podjąć się jakiejś aktywności. Bardzo często wynikało to ze wstydu, z nieśmiałości albo braku wiary w swoje umiejętności. A ile razy sama siebie zawiodłam i zwyczajnie „głupio” było zaczynać coś od początku. Niecały rok temu przyszedł do mnie moment impulsu, którego tym razem posłuchałam. Coś we mnie zaczęło się budzić, czego absolutnie tym razem nie chciałam w sobie stłamsić. Czułam, że aż rozpiera mi pierś z radości, że stworzy się coś nowego w moim wykonaniu. I wtedy zaczęłam pisać ten blog. To są te momenty, które są w naszym życiu
Chcę czytać dalej »